Линкей (Эгиипэт уола)
Линкей | |
---|---|
был.-гириэк. Λυγκεύς | |
Данаидалар кэргэннэрин өлөрөллөр | |
Номох | былыргы гириэк |
Сир | Аргос |
Эр киһитэ-дьахтара | эр |
Занятие | ыраахтааҕы |
Аҕата | Эгиипэт |
Ийэтэ | Аргифия |
Кэргэнэ | Гипермнестра |
Оҕолоро | Абант |
Линке́й (Аргос ыраахтааҕыта, Персей уонна Геракл өбүгэлэрэ[1][2].
Номох
Линкей Аравия ыраахтааҕыта Эгиипэт биэс уон уолуттан биирдэстэрэ этэДанаидалары кэргэн ылыахтаах этилэрАргос куоракка убайдарын сиппиттэрэ, онно кинилэр кэлиэхтэрин иннинэ ыраахтааҕы буолбута[3].
Эгиптиадтар Данайтан Данаидтары кытта сыбаайбаларын тэрийэрин ирдээбиттэрэ, уонна сыбаайбаларын түүнүгэр убайдарын уонна кини кыргыттарын өлөрүөхтэрин баҕарбыттара. Кинилэр аккаастаммыттарын кэннэ, Аргоһу төгүрүйбүттэрэ, уонна көмүскээччилэр куорат холуодьастарыгар уу суоҕун иһин бэринэргэ күһэллибиттэрэ. Данай эр-ойох буолууну тэрийэр; үксүн кини сэриэбэй кэбиһэрэ, сороҕор кини гипотетическай кэргэнниилэр ааттарын майгыннаһыыларынан эбэтэр ийэлэрин социальнай туруктарын майгыннаһыыларынан холбуураГипермнестра буолбута. «Доҕордуу эрэннэриилэри итэҕэйбэккэ уонна ону кытта тэҥҥэ сүрэҕэр өстүйбүтүн кистээн, тоҕо диэтэххэ, куотуутун умнубатаҕа», — диэн Данаус ини-биитин уолаттарын өлөрөргө быһаарынна[4]. Уруу кэмигэр кыргыттарыгар кынчааллары[4] эбэтэр кытаанах булаапкалары түҥэппитэ[5], ону баттахтарыгар кистииллэр; түүн ортото, пааралар хосторугар барбыттарын кэннэ, Данаидтар кэргэннэрин өлөрбүттэрэ. Линкей соҕотох ураты этэ: Гипермнестра кинини харыстаабыта уонна Аргостан куотарга көмөлөспүтэ, кини кыыһынан сылдьыытын тутан хаалбытын иһин, эбэтэр күтүөтү таптаабытын иһин[6][5]. Линкей Лиркея диэн сэлиэнньэҕэ куотан баран уоту умаппыта, ол Гипермнестраҕа бэлиэт буолбута[7][5].
Данай өлбүтүн кэннэ, Линкей Аргос ыраахтааҕыта буолбутаПсевдо-Гигин этэринэн, Линкейи хос сиэнэ Мегапенф өлөрбүтэ, Абант ити иһин Мегапенфы өлөрбүтэ[10]. Линкей Аргос куоракка кэргэнин аттыгар көмүллүбүтэ[11].
Абант нөҥүө Линкей элбэх биллэр геройдар өбүгэлэрэ буолбута, ол иһигэр Персей уонна Геракл[2].
Аатын үйэтитии
Устуоруйа кэмигэр Аргоска биэс сылга биирдэ ыытыллар ытык оонньуулар (Герей эбэтэр Гекатомбей) үөскээһиннэрэ Линкей Абантка биэрбит щитин туһунан остуоруйаны кытта ситимнииллэр этэ; бу оонньуулар кыайыылаахтара венок оннугар наҕараада быһыытынан щит ылаллара[12]. Линкей Лиркеяҕа куоппутун өйдөбүнньүгэр, аргостар сыл аайы факел бырааһынньыгын бэлиэтииллэрэ[7]. II-с үйэҕэ айанньыттарга Линкей көмүүтүн көрдөрөллөрө[11], уонна кини статуятын Дельфаҕа аргостар харчыларынан туруорбуттара[13][6].
Эгиптиадтар уонна Данаидалар тустарынан номох Эсхил «Эгиипэттэр» диэн трагедиятынАристофан комедияларын уус-уран төрүтэ буолбута[15]. Аристотель «Линкей» трагедияны ахтан ааһар, онно, кини этэринэн, «биирин өлөрүүгэ тиэрдэллэр, атына, Данай, кинини өлөрөргө батыһар. Ол гынан баран, балаһыанньа уларыйбытынан, бүтэһик өлөрө кэлбит, бастакы быыһанна»[16].
Быһаарыылар
- ↑ Псевдо-Аполлодор, II, 1, 5; II, 2, 1
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Мифологический словарь, 1980, с. 592
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Грейвс, с. 157
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Псевдо-Аполлодор, II, 1, 5
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Грейвс, с. 158
- ↑ 6,0 6,1 Seeliger, 1897
- ↑ 7,0 7,1 Павсаний, II, 25, 4
- ↑ Грейвс, с. 159
- ↑ Псевдо-Гигин, Мифы, 170
- ↑ Псевдо-Гигин, 2000, Мифы, 244
- ↑ 11,0 11,1 Павсаний, II, 21, 1
- ↑ Псевдо-Гигин, 2000, Мифы, 273
- ↑ Павсаний, X, 10, 5
- ↑ Эсхил, 1978
- ↑ Bernhard, 1886
- ↑ Аристотель, Поэтика, 11
Литэрэтиирэ
- Bernhard J. Aigyptos 1 // Ausführliches Lexikon der griechischen und römischen Mythologie. — 1886. — Bd. I, 1. — Kol. 155—157.
- Seeliger K. Lynkeus 1 // Ausführliches Lexikon der griechischen und römischen Mythologie. — 1897. — Bd. II, 2. — Kol. 2206—2207.
- Мифологический словарь. — М.: Советская энциклопедия, 1980. — 1147 с.
- Аристотель. Поэтика // Этика. Политика. Риторика. Поэтика. Категории. — Минск. — С. 1064—1112.
- Грейвс Р. Мифы Древней Греции. — М.: Прогресс, 1992. — 624 с.
- Павсаний II // Описание Эллады / Фролов Э.Д.. — СПб.: Алетейя, 1996. — Т. I. — ISBN 5-89329-006-2
- Псевдо-Аполлодор Мифологическая библиотека. — Л.: Наука. Ленинградское отделение, 1972. — Т. II. — ISBN 5-86218-055-9-93
- Псевдо-Гигин Мифы. — СПб.: Алетейя, 2000. — 480 с. — ISBN 5-89329-198-О
- Эсхил Просительницы. — М.: Искусство, 1978. — С. 341.